Diep van binnen wist ik het al. Net als de andere bestuursleden. Toch zat ik op 21 april met spanning te wachten op wat Rutte ging aankondigen. Kunnen onze fietstochten misschien toch nog doorgaan? Al snel is het duidelijk. Tot 1 september geen evenementen. Een stevige teleurstelling. Het evenement verplaatsen naar eind augustus is dus geen optie meer. Wat kan dan nog wel? Of moeten we het dit jaar niet meer willen?
Nog dezelfde avond vergaderen we. Meerdere scenario’s passeren de revue. Ook de optie ‘volgend jaar’. Deze optie heeft nog geen enkel draagvlak. Wat belangrijk is moet doorgaan. Het gevolg van deze Corona crisis kan toch niet ook nog zijn dat kinderen met diabetes nog jaren langer dan nodig met ernstige beperkingen moeten leven? Dit is de doorslaggevende gedachte om het voor dit jaar nog niet op te geven. We zijn unaniem, geen afstel maar uitstel. Wanneer het enigszins kan, dan fietsen we in de nazomer. De meest gunstige datum, 26 september 2020.
Voordat we dit kunnen communiceren, moet eerst gecheckt of die datum de startlocatie beschikbaar is. Die toezegging is er nu. Afhankelijk van de regels van het RIVM mogen we, net als vorig jaar, gebruik maken van de faciliteiten van Landstede Veiligheidsacademie aan de Mecklenburglaan 3 te Harderwijk.
Een gezegde is: “Niets kalmeert meer dan een genomen besluit”. Ik merk dat het zo is. Het besluit is genomen. Dat geeft energie. We gaan ervoor om op 26 september samen te fietsen, er een mooie dag van te maken. Elkaar opnieuw te ontmoeten. Nieuwe deelnemers te mogen begroeten. Ervaringen te delen en verwachtingen te bespreken. Verwachtingen die er zijn over tijdelijke oplossingen als de kunstalvleesklier. Over gezond zijn en blijven en uiteindelijk een wereld zonder diabetes.
De teleurstelling van het moeten uitstellen van de fietstochten is voor mij nu voorbij. Het heeft plaats gemaakt voor een gevoel van optimisme. Het gevoel van een nieuwe kans. Er is immers weer tijd en dat geeft ruimte. Ruimte om los te komen van het crisisgevoel. Ruimte voor nieuwe doelen. Tijd om aandacht te vragen voor onze actie(-s). Tijd om nieuwe (kleinere acties) in de eigen omgeving op te starten.
Als het even tegen zit geeft het stellen van (nieuwe) haalbare doelen energie, brengt het hoop en maakt het creatief. Ik ervaar het! Ik stel doelen en kom in beweging. Samen kunnen we meer. Samen staan we sterker. Wanneer we er samen voor gaan komt meer levensvreugde en gezondheid weer een stap dichterbij voor kinderen met diabetes.
Voor onderzoek naar het geschikt maken van de kunstalvleesklier voor jongeren en kinderen is veel geld nodig. Het is echt niet onze gedachte dat we dit bedrag bij elkaar gaan brengen. Onze gedachte is dat alle kleine beetjes helpen en dat we het verschil kunnen maken. Vooral met onze inzet en acties laten we zien dat we ons betrokken voelen. Dat we ons steentje willen bijdragen. Laten we zien dat degenen die zich sterk maken voor de kunstalvleesklier voor kinderen, die in de frontlinie staan, een achterban hebben. Dat ze geen eenzame strijd voeren.