Waardige opmaat
Alles waar we van droomden en op hoopten kwam samen tijdens deze unieke toertocht: buurten, verbinden, nieuwe contacten maken, delen, naar elkaar omzien, elkaar helpen, saamhorigheid. De Naoberschaptocht, een waardige opmaat voor de Fiets tegen Diabetes sponsorfietst 26 september.
Het is niet te merken dat sommigen al voor dag en dauw zijn opgestaan en al uren onderweg zijn geweest om op tijd te zijn voor de start. De stemming is prima. Iedereen heeft er zin in. Lichte spanning is er ook. De meeste deelnemers hebben dit jaar nog geen echte tocht gefietst. Laat staan een tocht van 220 km. Voor we op weg gaan zijn er eerst koffie en broodjes. Het is niet de bedoeling dat we meteen al de hongerklop krijgen.
Ondanks dat de alle deelnemers die zich hebben opgegeven ruim op tijd aanwezig zijn, vertrekken we toch later dan gepland. Dit heeft alles te maken de medewerkers van Omroep Gelderland. Ze maakten er echt werk van. Verschillende van ons worden bevraagd. Waarvoor fiets je vandaag? Wat motiveert je? Hoe ben je op het idee gekomen? De interviews verlopen spontaan, duren iets langer dan gepland. Ongeveer 7.45 uur gaan we op weg. Geen probleem, die tijd halen we wel weer in. Tegen 11.00 uur willen we in Goor zijn voor de koffie.
We vertrekken richting ’t Harde, waar de eerste hindernis is. De spoorweg overgang is afgesloten. Via een smal pad en een paar trappen (lastig fietsen dus) kunnen we toch het spoor passeren en volgen de eerste hoogtemeters. De Knobbel, helling 2%, hoogte verschil 44 meter, helling 2% over een afstand van omstreeks 2 km. Stelt niet echt veel voor, eerder een lekker begin.
Het weer is fantastisch, het zonnetje schijnt, de weergoden zijn ons gunstig gezind. We peddelen soms achter elkaar, vaak in tweetallen, via de Dellen richting Heerde naar de IJsseldijk. Ondertussen ontstaan de gesprekken. Vertellen we elkaar van onze beweegredenen, wat diabetes voor ons betekent omdat je het zelf hebt of omdat je er als ouder of naastbetrokkene het van dichtbij meemaakt. Voor we er erg in hebben staan we bij de veerpont om de IJssel over te steken.
Het is een prachtig landelijke omgeving waar we doorheen fietsen als we richting Goor gaan. Voor de meesten van ons onbekend terrein. Er valt veel te zien onderweg en nog veel meer te bespreken. We lopen in op het tijdschema totdat er opeens een knal klinkt. Dit is niet zomaar een lekke band, maar een klapband. De binnen- en buiten achterband van Evert-Jan zijn fiets zijn aan gort. Helaas heeft onze volgwagen even alternatieve route hebben genomen. Het duurt even voor ze er zijn en voor we weer verder kunnen. Toch net weer wat achter op ons tijdsschema.
In Goor worden we verwelkomt door Robin Koops en een aantal medewerkers met echte Twentse lekkernijen: arretjescake en krentenwegge. Natuurlijk is er koffie en thee. Er wordt gretig toegetast. Er ook een informatiestand ingericht. Voor enkele van de deelnemers is de informatie over ontwikkeling van de kunstmatige alvleesklier (de Inreda AP) een echte ‘eye-opener’.
Na een toespraak van Robin Koops, waarbij hij ook het perspectief van het naar de markt brengen van de Inreda AP, vertrekken we richting Arnhem. Via onder andere Bronkhorst en de Posbank koersen we richting Sportcentrum Papendal ( o.a. het thuisfront van de Bas van de Goor Foundation). Het gaat niet helemaal soepel. Bij Arjan knappen een paar spaken. Even dreigt het dat hij in de volgwagen moet plaatsnemen. Gelukkig heeft Dik een compleet achterwiel met cassette in de volgwagen gelegd voor we vertrokken. Hij heeft er vast een voorgevoel gehad dat dit nodig was. Na een kwartiertje vertraging kunnen we weer verder.
Op de Posbank missen we de stand voor de verzorging (de volgauto was vooruit gereden om deze in te richten. Niet handig, want het is al ver voorbij lunchtijd. Ook Kampt Evert-Jan met een stevige hypo en is hij door zijn energie voorraad heen. Daarnaast is de groep een beetje ‘uit elkaar geslagen’. Na een telefoontje en wat aanwijzingen komt de volgwagen toch weer in zicht. We lunchen langst de kant van de weg met bananen, broodjes, chocomelk, etc. Na de lunch is het niet al te ver meer naar Papendal.
Maartje heeft daar voor lekkernijen gezorgd. De lekkerste bananencake staat voor ons klaar en nog veel meer. Best wel zonde dat we nog maar kort ervoor hebben geluncht. Onze Belgische deelnemer Jo is in zijn nopjes dat hij op het terrein is van de Nederlandse topsporters. Dat gaat hij thuis zeker vertellen.
We maken ons op voor de terugreis. Ondertussen heeft het wat geregend, de weg is nat. Het heeft ook voordelen. Er zijn nog weinig fietsers op de weg en we kunnen stevig doortrappen. Iedereen kan het tempo bijhouden, dat denken we. Maar bij Elspeet blijken we Roel en Dik te missen. Het is toch even te hard gegaan. Niet zo netjes om elkaar uit het oog te verliezen. Dus wachten we tot ze weer bij zijn. Het is rond 17.00 uur als we, best een beetje moe, maar zeker voldaan in Elburg aankomen. Een geslaagde tocht. We hopen dat deze tocht bijdraagt aan het weer op gang brengen van de acties.